czwartek, 04:55

Tristatrinaesta

Propast zapadnog dela Carstva, koje je 476. godine podleglo pred nezadrživom varvarskom najezdom, nije mogla da uništi i ideju o jedinstvu Rimske imperije. Svest o celovitosti Carstva, koje bi obuhvatalo i izgubljene teritorije, nikada nije napuštena... Nošen snagom ideje jedinstva Istoka i Zapada Rimskog carstva, koja ga je zaokupljala gotovo do stepena opsednutosti, Justinijan Prvi Veliki, najveći vladar vizantijskog ranog srednjovekovlja, odvažio se na korak ujedinjenja. Justinijanu je pošlo za rukom da vaspostavi u punom sjaju Rimsku imperiju iz nekadašnjih slavnih vremena, što je bio poduhvat koji se graničio sa pravim podvigom. Ponovo je Carstvo, rasprostirući se na tri kontinenta, po Evropi, Aziji i Africi, gordo i slavodobitno nosilo oreol svetske države. Mnogo vremena i energije Justinijan je posvetio i crkvenim pitanjima, težeći stvaranju jedinstvene imperije na osnovama hrišćanske vere. On je u sebi pomirio ličnost poslednjeg rimskog imperatora na vizantijskom prestolu sa ličnošću vladara koji se iskreno i revnosno zalaže za širenje hrišćanstva i potiskivanje neznaboštva.